april 2013 – De kunst van

PARIS: À L’AVANCE

30 april 201330 april 2013 Milou1 reactie

Ik merk dat ik vakantie heb – veel tijd om dit soort dingen te doen, haha

Ik had me ingesteld op een vrij rustige meivakantie. Met mijn familie ga ik een paar dagen naar Marrakech. Super leuk, daar heb ik echt zin in! Ik heb twee weken vrij, en de rest van de dagen zou ik gewoon een beetje gaan chillen. Maar toen kwamen er steeds meer leuke dingen op mijn pad. Een weekend met mijn nichtje, Koninginnedagplannen, feestjes, afspraken met vriendinnen… En toen werd ik ook nog meegevraagd voor een paar dagen Parijs! ‘Zou je dat leuk vinden?’ vroeg Yvonne, de moeder van mijn vriendin Carmen. ‘OUI!’ was natuurlijk mijn antwoord.

Ik ben al één keer eerder in Parijs geweest. Ik denk dat ik een jaar of negen was. We waren naar Disneyland geweest en zouden één dag Parijs in gaan. Het enige dat ik me daar nog van herinner is de Eiffeltoren. We stonden met z’n drieën (papa, Mart en ik) op het topje, dat lichtjes heen en weer wiebelde, en konden heel Parijs zien. ‘Kijk, ik zie mama!’ beweerde ik. Ja, ja…

Omdat we maar drie dagen de tijd hebben, leek het ons wel handig om van tevoren een planning te maken. Dat was dan ook één van de voorwaarden van Carmens ouders: je mag mee, maar jullie regelen het maar lekker met z’n tweeën. Wij vonden het niet echt een voorwaarde, eerder een voordeel. Séphora, Lafayette, Colette, here we come!

Nee, dat kon natuurlijk niet – er bestaan ook andere dingen dan shoppen. We besloten een goede mix te maken tussen sightseeing, cultuur en natuurlijk wel een beetje shoppen. Geen musea, want daar moet je echt de tijd voor nemen. Daarnaast zijn de weersvoorspellingen goed, dus om dan de hele dag in de kelder van het Louvre door te brengen…

Het hotel waar we verblijven ligt in Montparnasse, een superleuke wijk dichtbij het centrum. Als we woensdag aankomen kunnen we daar gewoon eens gaan rondkijken en de sfeer van de stad proeven. Dat is sowieso de planning van de hele trip: geen haast en geen stress. We hoeven niet in drie dagen álle highlights van Parijs te zien. Dan zouden we constant aan het rennen zijn. We willen de stad leren kennen, maar dat gebeurt vanzelf wanneer je op je gemak rondkijkt en wel ziet wat je tegenkomt.

De kleding is uitgekozen, mijn koffer is gepakt, het programma gemaakt, eten voor in de auto ingeslagen, een playlist gemaakt, het enthousiasme aangewakkerd (al was dat een week geleden ook al zo…). Carmen en ik hebben ons Frans geoefend: On y va!

PHOTOGRAPHY: SCHOOL CONCERT

27 april 2013 Milou2 reacties

Woensdag- en donderdagavond ben ik druk aan het fotograferen geweest. Jaarlijks organiseert mijn school een concert, waarvoor iedereen zich kan opgeven. Na audities blijven er zo’n zestig supermuzikale mensen over. Zij vormen dansgroepen, duo’s, trio’s en bandjes en met hun acts worden twee avonden gevuld. Ook voor de fotografie kon je je opgeven, en dat is wat ik gedaan heb. Een superervaring, dat was het. De sfeer tijdens de repetities, backstage en tijdens de voorstellingen is heel leuk. Doordat ik er als fotograaf bij was, heb ik dit allemaal meegemaakt. Daarnaast heb ik weer heel veel geleerd over concertfotografie – dat had ik namelijk nog nooit eerder gedaan. De twee avonden bestonden voor mij uit extreem veel heen en weer lopen, hurken, op mijn tenen gaan staan, lenzen wisselen (in het donker! Jongens, dat is lastig!!!). Ik fotografeerde aan één stuk door, af en toe mijn adem inhoudend om de camera zo stil mogelijk te houden. Terwijl ik de foto’s aan het inladen was, kon ik al zien dat er best wat mooie plaatjes tussen zaten. Nou kan ik natuurlijk niet al deze foto’s gaan plaatsen. Ten eerste omdat ik het dan wel netjes zou vinden om toestemming te hebben van de mensen die er op staan. Ik heb denk ik zo’n 60 mensen gefotografeerd, dus hen allemaal benaderen zou nogal veel werk zijn. Ook zouden het nogal veel foto’s zijn, om hier te plaatsen. Naast het fotograferen van alle artiesten, heb ik ook veel sfeerfoto’s gemaakt. Deze wil ik graag met jullie delen!

WHAT’S UP

23 april 201310 mei 2019 Milou2 reacties

Ik was bezig met het tikken van een blogje. Over vakantieplannen, schoolbezigheden en andere persoonlijke dingen. What’s up? wilde ik het noemen. Wel raar dat ik deze term gebruikte, terwijl er toch wat vragen bij heb. Twee jaar geleden was ik op vakantie in de Verenigde Staten. In winkels en hotels werd het door allerlei mensen gevraagd: ‘What’s up?’ Heel aardig bedoeld natuurlijk, maar ik kon in zo’n situatie niet veel anders dan een beetje stamelen. Want wat moet je in hemelsnaam antwoorden op zo’n vraag? ‘Not much’? Komt ook nogal onverschillig over, als je het mij vraagt. ‘I’m fine’ lijkt me niet helemaal de goede reactie – de vraag was niet ‘how are you?’ (al komt het natuurlijk wel op hetzelfde neer). Ik heb het wel eens gegoogled. (Want dat doe ik met een vraagt waarop ik het antwoord niet weet!) En ik bleek niet de enige te zijn die met dit ‘probleem’ zat.

Er waren niet alleen veel vragen, maar ook veel antwoorden. ‘Some clouds, at this moment’ vond ik wel leuk gevonden.

Rest mij nog één vraag: what’s up with you?

PHOTOGRAPHY: ANTWERPEN

21 april 201320 april 2013 Milou2 reacties

Zaterdag ging ik met mijn moeder een dagje naar Antwerpen. Ik was de hele week ziek thuis geweest en was wel toe aan een uitje. Ik voelde me zo suf en sloom na al die dagen in mijn kloffie te hebben rondgelopen! Deze dag trok ik iets leuk aan, maakte ik mezelf mooi op – ook dat zorgt ervoor dat ik me beter voel. En in Antwerpen mag het ook: het lijkt wel alsof iedereen zich daar meer opdoft dan in Nederland. Leuk om te zien, vind ik dat. Ik gooide mijn tas vol met de benodigdheden voor een citytripje, en daar hoort mijn camera natuurlijk ook bij! Ik heb niet extreem veel foto’s gemaakt, maar vind het toch leuk om ze met jullie te delen!

Een mooie weerspiegeling in de Stadsfeestzaal

Drukte op de Meir, niet gek met zulk lekker weer!

Eén van de vele mooie gebouwen in Antwerpen. Ik vind steden met een oude binnenstad altijd zo mooi, het geeft een bepaalde sfeer aan een stad die ik heel leuk vind.

Genieten van de zon op een terrasje. Terwijl ik hier zat dacht ik: ‘Dit is zo’n moment wat ik ga onthouden. Dat het me weer herinner, en denk: ”Oh ja, dat was echt fijn.” ‘

Ladurée! Ik wist helemaal niet dat deze er was in Antwerpen, dus toen ik ‘m spotte wilde ik graag even een foto maken. De eerste keer gingen we niet naar binnen, maar de tweede keer konden we de verleiding niet weerstaan. Het gevolg daarvan is dat ik dit aan het typen ben met een heerlijke macaron naast me. Vind ik helemaal niet erg.

Het weer was super, ik ben goed geslaagd in de stad en het was ook heel gezellig – geslaagde dag dus!

PROJECT 366: THE BOOK

19 april 201319 april 2013 Milou13 reacties

Indien je mij in het echte leven goed kent: heb je jezelf al gespot op de cover?

Een boek schrijven. Ik heb het wel eens geprobeerd. Vroeger schreef ik thuis kleine verhaaltjes. Op school ben ik vorig jaar bezig geweest met een ‘echt’ verhaal, lang genoeg om een boek mee te vullen. Dat liep toch niet helemaal lekker. Het schrijven lukte me wel, maar waarover? Geen flauw idee. Dat project is dus nooit echt iets geworden. In tegenstelling tot een project dat ik zelf begon. Project 366. Ik fotografeerde dagelijks, van een enorme Buddha in Hongkong tot mijn pantoffels op de bank. En ik schreef, bijna iedere dag, een passend verhaal. (Soms paste het daadwerkelijk bij de foto, op andere momenten zorgde ik dat het paste. Twee koeien in een wei linken met de behandelde stof bij Nederlands? Het kan allemaal.)

De verhalen stapelden zich op en het idee van een boek ontstond. Alles was al wel geplaatst op mijn blog, maar ik wilde van mijn project heel graag iets tastbaars maken. Iets wat je vast kan pakken, op schoot kan nemen en kan doorbladeren. Toen het 366 jaar voorbij besloot ik om het te gaan doen.

Nou zeg ik wel dat ik het zou gaan doen, maar dat klopt eigenlijk niet. Ik klopte aan bij iemand die ik goed ken, Irma. Ik wist dat ze heel goed is met het maken van (foto)boeken. En ze wilde het doen! Ze ging aan de slag en de mailtjes begonnen bij mij binnen te stromen. Met vragen over de lay-out, lettertypes, uitsneden van de foto’s, correcties in de tekst… Alles werd overlegd en dat vond ik heel fijn, zo werd het echt mijn boek, gemaakt met mijn keuzes. We spraken nog een keer ‘live’ af om alles na te lopen. Ik maakte nog een collage voor de voorkant, de laatste dingetjes werden doorgesproken… En toen werd hij opgestuurd naar Blurb! Het wachten kon beginnen.

Maar uiteindelijk bleek het mee te vallen. Veel eerder dan verwacht stond Irma voor de deur. Met mijn boek! Bij het uitpakken klonk er ‘ooh’ en ‘aaah’, ik vond het zo mooi! Ik kon niet helemaal beseffen dat dit echt mijn boek was. Een heel jaar lag er in mijn handen. Het is helemaal geworden zoals ik het verwacht had. Witte pagina’s waardoor de foto’s extra kleurrijk lijken en een rustige lay-out. Het is een mooi, dik boek geworden, waar je lekker in kan bladeren. Dat is dan ook wat ik gedaan heb, de hele avond. Ik las verhalen terug en haalde vooral veel herinneringen op aan mooie reizen, gezellige dagen en grappige dingen die ik heb meegemaakt. (Soms moest ik lachen om iets wat ik zelf geschreven had. Is dat erg?)

Voor nu is er één boek. Stel dat er foutjes in zitten, kunnen die nog makkelijk verbeterd worden. Wel heb ik van verschillende mensen gehoord dat ze er ook graag één zouden willen, dus dat is heel leuk. Sta ik straks bij anderen in de kast!

Ik heb een paar foto’s van het boek gemaakt. Niet elke bladzijde natuurlijk, dat zou geen doen zijn. Het is meer om jullie een beeld te geven. Als je dingen van mijn 366 project terug wilt lezen kan dat door bij ‘Categorieën’ te kiezen voor ‘Project 366’.

Nog even een hele grote dankjewel voor alle mensen die me hebben geholpen bij dit project en in het speciaal voor Irma die het boek zo mooi gemaakt heeft!

This is it!

Hier kan je goed te zien dat het een behoorlijk dik boek is geworden. 366 dagen (één dag per bladzijde), de maand-indexen, een voorwoord, soms een witte pagina voor de logistiek… Ja dan zit je al snel aan zo’n 400 pagina’s!

Voorwoord

Iedere maand heeft een eigen index-pagina

Twee van mijn favoriete pagina’s (#203 en #204)

Het boek is gemaakt met ‘Blurb’, een website die (gratis) programma’s aanbiedt voor het maken van boeken. Vervolgens kan je het boek aan hen opsturen en drukken zij het voor je. Je kunt het zo professioneel maken als je zelf wilt, en er is ook een mogelijkheid om je boeken uit te geven via de boekwinkel van Blurb.

SHOOT: RETURNING THE FAVOR

15 april 201314 april 2013 Milou2 reacties

Ik heb al eerder foto’s gemaakt van Babs omdat ik ze nodig had voor mijn fotografiecursus. Maar nu was het zij die wat foto’s nodig had. En dan maak ik die natuurlijk graag. Het was een beetje een haastklus, aangezien we samen ergens anders heen zouden gaan, een halfuur nadat Babs bij mij arriveerde. ‘Ja, sorry hoor!’ zei ik toen ik Babs met lichte dwang mee naar binnen duwde, een verbaasde vader achterlatend. ‘We hebben nou eenmaal niet zo veel tijd!’ Uiteindelijk was dat ook niet nodig, binnen dat halve uur schoten we alle benodigde foto’s. Ik maakte ze dan wel voor Babs, maar voor mij was het ook super om te doen. Een gezellig model en een leuk resultaat. Daarnaast: een kans om te oefenen laat ik me nooit ontzeggen.

SNAPSHOT: RIPPED SIDES

12 april 201311 april 2013 MilouPlaats een reactie

Het schrijven van vele samenvattingen en verveling tijdens (nog) een loos studie-uur resulteerden in vele gescheurde kantjes. En een foto ervan.

VIDEO: ANIMATION

5 april 201310 mei 2019 Milou1 reactie

Voor het vak Cultuur ben ik bezig geweest met het maken van een animatie. Het uitgangspunt was een gezicht, en de animatie moest een vervreemdend effect hebben. Afschrikwekkend hoefde het niet per se te zijn, maar gaandeweg is het dat wel een beetje geworden. Het begin van de animatie moest ook het einde zijn, zodat je hem kon herhalen (wat ik in de montage ook gedaan heb). Ten slotte hebben ik zelf allerlei geluiden opgenomen, met wat hulp van twee klasgenootjes. Getik op een spiegel, een muisklik, een zenuwachtig deuntje op een keyboard en natuurlijk de gil. Stonden we dan, met z’n drieën op het toilet (want daar heb je geen last van achtergrondgeluiden. Althans, als er niemand anders is). Ik drukte op record en we gilden uit volle borst. Een paar minuten later liepen we het lokaal weer binnen. ‘Waren jullie zo aan het schreeuwen?’ vroeg de docent. ‘We hoorden het helemaal hier.’ Tussen de toiletten en ‘helemaal hier’ zaten nog zeker zes andere lokalen. Waar het dus ook allemaal te horen was geweest. Oeps…

Ik was zeker enthousiast over de opdracht. Ik vind tekenen heel leuk en bij ‘vervreemdend effect’ schoten er meteen allerlei ideeën door mijn hoofd. Maar pfoe…. wat een werk! Op een bepaald moment was ik er behoorlijk klaar mee. Je moet namelijk al die tekeningen apart maken, blaadje voor blaadje. Dat lijkt heel simpel, aangezien je op overtrekpapier werkt. Zo krijg je telkens precies dezelfde tekening die je een klein beetje aanpast. Dit zorgt voor de beweging. Het is dus vooral overtrekken, maar ook dat kost veel tijd.

Na het tekenen moesten alle 67 tekeningen ingescand worden. Onze scanner is niet geheel geluidloos, dus na twintig minuten ‘TUUUUUUM. IE – UU – IEEEEEM.’ gehoord te hebben, begonnen er toch vragen te komen. ‘Milou, wat ben je allemaal aan het doen, joh?’ ‘Cultuuropdracht!’ riep ik door het trapgat. Nou heb ik wel meer opmerkelijke dingen gedaan voor cultuur. Zagen in een boek, een zwevend meubel ontwerpen, iemands gezicht beschilderen met groene verf en zo kan ik nog wel een paar dingen bedenken. Thuis zijn ze hiervan op de hoogte. Dus ook toen ik mijn animatiefilmpje aan het bewerken was, toonden ze begrip. ‘Waar ben jij nou weer naar aan het luisteren?’ ‘Cultuuropdracht.’ ‘Oh, oke.’

VIDEO: TONEELWEEK – BEHIND THE SCENES

1 april 201331 maart 2013 Milou1 reactie

Na vorige week zaterdag is het schooltoneel echt afgelopen. Ik baal, want het was zó leuk! Om het even heel dramatisch te zeggen: het voelt een als leeg gat wat er nu achterblijft. Steeds vaker waren er repetities, in de voorstellingsweek leefde ik toneel. (Waardoor dit filmpje tevens mijn ‘This week’ is.) Plotseling was het allemaal voorbij. Gelukkig kon ik nagenieten tijdens het monteren van dit filmpje. Langzaam afkicken. Je krijgt een blik achter de schermen van mijn toneelweek. Ik hoop dat het laat zien hoeveel ik ervan genoten heb en hoe tof het allemaal was. Enjoy!