Ik was bezig met het tikken van een blogje. Over vakantieplannen, schoolbezigheden en andere persoonlijke dingen. What’s up? wilde ik het noemen. Wel raar dat ik deze term gebruikte, terwijl er toch wat vragen bij heb. Twee jaar geleden was ik op vakantie in de Verenigde Staten. In winkels en hotels werd het door allerlei mensen gevraagd: ‘What’s up?’ Heel aardig bedoeld natuurlijk, maar ik kon in zo’n situatie niet veel anders dan een beetje stamelen. Want wat moet je in hemelsnaam antwoorden op zo’n vraag? ‘Not much’? Komt ook nogal onverschillig over, als je het mij vraagt. ‘I’m fine’ lijkt me niet helemaal de goede reactie – de vraag was niet ‘how are you?’ (al komt het natuurlijk wel op hetzelfde neer). Ik heb het wel eens gegoogled. (Want dat doe ik met een vraagt waarop ik het antwoord niet weet!) En ik bleek niet de enige te zijn die met dit ‘probleem’ zat.
Er waren niet alleen veel vragen, maar ook veel antwoorden. ‘Some clouds, at this moment’ vond ik wel leuk gevonden.
Rest mij nog één vraag: what’s up with you?
De kunst van 
ik zeg altijd not much ik heb echt geen idee.. vind het echt een k-t vraag lol.
Dat zijn inderdaad lastige dingen, toen ik in London stage liep zeiden gasten die kwamen inchecken vaak: ‘Hi how are you?’ maar ze willen helemaal niet weten of het goed gaat, het is gewoon een standaard vraag. Dus daar was het heel normaal om dan ‘how are you?’ terug te zeggen dan gingen ze gewoon hun vraag stellen.. Heel vreemd. :p