Tag: Verjaardag

#241 EIGHTEEN

Milou1 reactie

IMG_0107 Het was de laatste keer dat we voor hem zouden zingen. Hij was achttien en volwassen, dus hierna mocht het wel afgelopen zijn met dat ge-hiep-hiep-hoera. Voor mij de reden om ditmaal des te harder te klinken, natuurlijk. Ook officieus is het geen jongetje meer, besef ik steeds vaker. Wanneer hij met zijn ochtendafro en weekendbaard aan het ontbijt komt, als ik in de bijrijdersstoel naast hem zit, als ik hem zie met zijn vrienden, stuk voor stuk koppen groter dan ik ben. Dat besef laat me automatisch terugdenken aan hoe het eerst was. Martje die in elk straatnaambordje klom. Martje met wie ik ruzie maakte om de Nintendo DS, de badkamer en de dekens van een tweepersoonsbed. Martje die mijn hand pakte en me meenam op avontuur, met zijn pikachu-rugzak in de aanslag. Ik hoop dat het een beetje zo zal blijven. Ik denk dat ik gewoon blijf zingen. Hiep, hiep, hoera. Schermafbeelding 2014-09-07 om 19.58.56

Deze wilde ik jullie niet onthouden.

#26 ANOTHER PARTY

Milou3 reacties

IMG_8793

 

Nog een feestje, en dit was de taart. Ik was te laat om hem in z’n geheel te kunnen fotograferen, want hij was erg lekker en dus al snel niet rond meer. Er waren opa’s, ooms, tantes (‘Ben je weer gegroeid, hè!’), neefjes, nichtjes en nog een paar vriendinnen die gisteravond afscheid namen met ‘tot straks!’. Daar moest ik op dat moment even over nadenken. Uiteindelijk viel het kwartje. Er was wederom gezelligheid, lekker eten (geen tum-tums deze keer – ik had het al gezegd: die gingen allemaal op) en gênante verhalen uit mijn kindertijd (‘Moeten die allemaal over mij gaan?’ ‘Ja, want jij bent jarig!’). Hartstikke fijn. Ik at een paar keer taart (‘Ja, want ik ben jarig!’), werd weer erg verwend. En nu is het zondagavond en ben ik helemaal gaar. Maar ik zit in mijn spiksplinternieuwe onesie. Ik heb een super weekend gehad. Dus dat is helemaal niet erg.

#25 PARTY

MilouPlaats een reactie

IMG_8773

 

De weekend voor de testweek leek me niet zo’n goed plan, dus gaf ik het weekend na de testweek een feestje. De afgelopen jaren vierde ik het vaak met vriendinnen en dat was altijd heel gezellig. Maar dit jaar werd ik zestien, en omdat dat toch wel een speciale leeftijd is, besloot ik het deze keer anders aan te pakken. Het werd een wat groter feest met vrienden, vriendinnen en muziek. Geen MTV-taferelen hoor. Juist niet, eigenlijk. We hingen hier en daar van die terpentine-slierten op, en naast chips en zoutjes stonden er ook bakjes met tum-tums op de tafels. ‘Eigenlijk de ingrediënten voor een kinderfeestje’, sloeg mijn moeder de spijker op z’n kop. Maar die snoepjes gingen wel allemaal op (tum-tums kennen geen leeftijdsgrens), en met het ophangen van die slierten hebben we ook erg veel lol gehad. Het werd geen wild feest, maar wel een erg leuke avond. Veel gelachen, gekletst en gedanst. En na afloop niet al te veel proberen te denken aan de rotzooi die was achtergebleven.

#14 SWEET SIXTEEN

MilouPlaats een reactie

IMG_8671

Ik voelde me heel erg jarig vandaag. Dat kwam mooi uit, want dat was ik ook. Van alle kanten kwamen er felicitaties: via WhatsApp, Twitter, Facebook en gelukkig ook nog een heleboel in het echt. Ik vind het wel grappig: iedereen is zo blij voor je, en daar heb je helemaal niets voor hoeven doen. Ja, weer een jaar lang blijven leven, maar dat doe ik met plezier.

Er is drie keer voor me gezongen. Een beetje ongemakkelijk vind ik dat altijd, want wat moet je doen, als jarige? Niks doen staat zo houterig en onenthousiast, maar meezingen is ook vreemd (‘Lang zal ik leven!’). Meestal lach ik maar een beetje en hoop ik dat het bij één liedje gehouden wordt. Verder viel me op dat zestien jaar wordt gezien als een soort mijlpaal. ‘Zo, eindelijk zestien!’ en ‘Nou, mooi hoor, zestien!’, ik heb het heel vaak gehoord vandaag. Terwijl het in feite niks meer voorstelt. Geen legale alcohol of sigaretten meer, waar het toch vaak om draait bij het bereiken van deze leeftijd. (Rustig maar, ik had geen wilde plannen.) Ik vond het helemaal niet erg om op school jarig te zijn. Al mijn vriendinnen waren er en ik had toneel, wat ik altijd heel leuk vind. ’s Avonds nog uit eten met vriendinnen en familie: het was zeker een geslaagde verjaardag!

Oh, en de foto heeft eigenlijk helemaal niks te maken met deze dag. Met een beetje creativiteit zou je het kunnen zien als een soort edelstenenslinger tegen een zwarte muur. Ik kan me echter ook voorstellen dat je dat wel erg vergezocht vindt, dan zal ik je bij deze een beter excuus geven: ik had het te druk met leuke dingen vandaag om een goede foto te maken.

IT’S MY BIRTHDAY

Milou5 reacties

scan0009

Misschien is het voor jou wél een hele gewone dinsdag vandaag. Voor mij ook wel een beetje, eigenlijk. Ik stond vanochtend vroeg op, ging naar school, maakte een so en hield een presentatie. Maar daarnaast vier ik vandaag m’n zestiende verjaardag!

Zestien, het klonk altijd als een hele leeftijd. Als je die bereikt had, was je toch wel echt behoorlijk oud, wijs en volwassen. Inmiddels weet ik beter. Er is geen enkel verschil met gisteren, toen ik nog mijn vijftienjarige zelf was. Ik ben niet opeens die laatste vijf centimeter gegroeid. Wel ben ik dichter bij de 30 dan bij mijn geboorte (dankjewel voor de attentie, Babs), wat ik een behoorlijk absurde gedachte vond, die ik maar snel heb verworpen. Ik zit midden in de periode waarin ik leuke, grappige, spontane en domme dingen kan doen, en ik geniet ervan.

Op mijn verjaardag zelf is er geen feestje, want ik moet gewoon naar school en heb daarna toneel. ’s Avonds ga ik uit eten met familie en vriendinnen, zo wordt het toch wel een echte verjaardag! Na de testweek ga ik het nog vieren met vrienden en familie. Want ‘je wordt maar één keer zestien!’ ‘Je wordt ook maar één keer vijftien, zeventien en vierenvijftig,’ denk ik dan altijd, maar hé: een feestje is altijd leuk!