De weekend voor de testweek leek me niet zo’n goed plan, dus gaf ik het weekend na de testweek een feestje. De afgelopen jaren vierde ik het vaak met vriendinnen en dat was altijd heel gezellig. Maar dit jaar werd ik zestien, en omdat dat toch wel een speciale leeftijd is, besloot ik het deze keer anders aan te pakken. Het werd een wat groter feest met vrienden, vriendinnen en muziek. Geen MTV-taferelen hoor. Juist niet, eigenlijk. We hingen hier en daar van die terpentine-slierten op, en naast chips en zoutjes stonden er ook bakjes met tum-tums op de tafels. ‘Eigenlijk de ingrediënten voor een kinderfeestje’, sloeg mijn moeder de spijker op z’n kop. Maar die snoepjes gingen wel allemaal op (tum-tums kennen geen leeftijdsgrens), en met het ophangen van die slierten hebben we ook erg veel lol gehad. Het werd geen wild feest, maar wel een erg leuke avond. Veel gelachen, gekletst en gedanst. En na afloop niet al te veel proberen te denken aan de rotzooi die was achtergebleven.
De kunst van 