Maand: juni 2013

#27 SUNKEN (AND SURFACED)

Milou1 reactie

IMG_2953

Naast de weg lag een flinke hoop ijzerwerk. Alles was bedekt met algen, waterplanten en een soort mini-mosselen. Ik vraag me dan af wie er in zo’n sloot gaat staan hengelen. (Om over de manier waarop nog maar niet te spreken. Hoe zouden ze dat gedaan hebben? Echt met een hengel? Of een schepnet?) Vervolgens héb je een stapel verroeste fietsen en twee winkelwagentjes… en dan laat je ze doodleuk in het gras verder creperen. Ik kan me wel voorstellen waarom diegene ze niet per se mee naar huis wilde nemen. Maar dan vraag ik me af waarom hij überhaupt in het kanaal is gaan vissen. Hoopte hij op een betere vangst? Een stad onder water, een gezonken schip vol gouden munten? Ik denk dat hij dit allemaal niet tegen is gekomen. Maar als die hengelaar slim is geweest, heeft hij het muntje van 50 cent uit die winkelwagentjes heeft getrokken. Geen Atlantis, maar wel een euro rijker.

#24 BYE BYE BOOKS

Milou1 reactie

IMG_2929

Boeken inleveren is altijd een beetje een gedoe. Wat is de beste manier om een pakket van zo’n tien kilo een kilometer of acht te vervoeren? Met de auto natuurlijk, maar die optie is er niet altijd (en daarnaast, je kan je niet eeuwig door je ouders overal heen laten brengen.) Met de fiets kan je kiezen voor een hernia (met een rugzak), het continu maken van wheelys (door je tas achterop te zetten) of een tas die uit elkaar scheurt (door ‘m aan je stuur te hangen). Dit jaar pakte ik het slimmer aan door mijn boeken meteen na de testen op school te laten. Kaften eraf, papieren en schriften eruit en alle  werkboeken in de prullenbak. Ik kwam een hoop belangrijke en minder belangrijke dingen tegen: kwijtgeraakte opdrachten en so’s, maar ook afgescheurde velletjes vol met potjes huisje verhuren en boter kaas en eieren. Ook dit belandde meteen bij het afval. Vandaag kon ik dus met m’n allerkleinste tasje naar school fietsen. (Al was dat ook meer voor het idee – er zat een lipgloss, pakje zakdoekjes en een telefoon in.) Eenmaal op school opende ik mijn kluisje, dat nog nooit zo netjes geweest was. Alles ging op een stapel en toen volgde een nogal wiebelige overtocht. Ik heb mijn kluisje namelijk in het Studiehuis, zeg maar het Nieuw-Zeeland van onze school (erg ver verwijderd van de rest). De aula, waar het hele feest plaatsvond, is dan te vergelijken met Nederland. Die boeken wegen behoorlijk wat, zo allemaal bij elkaar. Ik opende een paar deuren met mijn achterwerk (ik heb die klapdeuren wel eens vervloekt, maar nu snap ik het). Je begrijpt dat die stapel begon te glijden. Net op tijd plofte ik mijn boeken neer op de daarvoor bestemde tafel (‘Plof hier uw boeken neer’ stond er op een bordje. Nee grapje.) Alles langs de scanner. Minifeestje toen bleek dat ik helemaal niets kwijt had gemaakt. ‘En een prettige vakantie.’ Dankjewel.

#23 WAPPEREN

MilouPlaats een reactie

IMG_7219

Mooie oude panden, leuke terrasjes, beter weer dan de rest van Nederland. Babs en ik hadden het vandaag prima naar ons zin in Maastricht. In die stad heb ik altijd een beetje het gevoel dat ik in het buitenland ben. We waren wel toe aan iets anders dan Eindhoven, qua winkels en qua sfeer. (Uiteindelijk slaagden we bij Zara en H&M, maar dit terzijde.) We struinden wat rond, pakten eens een terrasje. En wel op perfect getimede momenten: telkens wanneer wij onder een luifel zaten, begon het te regenen. Aan het einde van de dag zaten we lekker te wapperen in de zon – onze lange haren werden alle kanten op geblazen, net als mijn jurkje (ja erg fijn). Ten slotte nog pizza en een ijsje. Vervolgens lieten we de heuvels en het mooie weer achter ons voor het vlakke, regenachtige maar vertrouwde Brabant.

#22 YOU’RE ON TV

MilouPlaats een reactie

IMG_7212

 

Twee typische zomervakantiekenmerken: iedereen heeft heel veel tijd en er is ’s avonds niets op televisie. Het liefst zou ik natuurlijk avonden lang buiten zitten, met kampvuurtjes, vrienden en vriendinnen, marshmellows en iemand met een gitaar. Helaas wordt dit romantische idee een béétje verpest door het weer, dus eindigen heel wat avondjes toch op de bank. Ook prima. Babs en ik sloten een laptop aan op de televisie.  Op die manier kan je nooit zeggen dat er niets te zien is. Al was het maar een foto van jezelf, op de achtergrond van je vaders bureaublad. ‘Kijk, Babs, je bent op tv!’

#21 GOING OUT

Milou1 reactie

IMG_2916

Na basisschoolfuiven, de Soos en verscheidene schoolfeesten ging ik vanavond voor het eerst echt op stap. Na een gezellig etentje zouden de kinderen nog met z’n allen uitgaan. Nou ben ik natuurlijk ook onderdeel van ‘de kinderen’… maar nog geen zestien. Gelukkig zijn mijn ouders de flauwste niet, en zie ik er niet per se uit als een meisje uit de derde klas. Ik heb zelfs een keer mijn ID moeten laten zien omdat iemand maar niet wilde geloven dat ik nog géén achttien was. Over twintig jaar zal ik ervan balen wanneer ik ouder geschat word dan ik ben. Maar nu besloot ik er maar gewoon van te genieten. Zo gezegd, zo gedaan: rond een uur of half één begonnen we op het terras. We besloten het niet té wild te maken (en anders zou ik dat natuurlijk ook helemaal niet gaan vertellen hier ;)), maar hadden desondanks een hele leuke avond. Ik heb de sfeer (en wat andere dingen) kunnen proeven. Tijdens de rit naar huis besloten we al: voor herhaling vatbaar!

#20 EFTELING

MilouPlaats een reactie

IMG_7200

Een dagje Efteling om de vakantie te beginnen, dat klonk als een prima plan. Mijn Weer-app gaf code rood voor de hele dag, maar hé, we zijn niet van suiker. En wanneer we dat wel waren geweest, hadden we het grootste deel van de dag geen enkel probleem gehad. In de Bobbaan, Vliegende Hollander en Joris en de Draak hielden we het allemaal droog (de druppels die bij de attracties horen niet meegeteld).  We besloten gewoon alle binnenattracties te doen: de Droomvlucht (erg ‘knus’, met z’n vieren op een driepersoons bankje), de Vogelrok, Villa Volta (‘Wij hebben tijdelijk last van een technische storing. Gelieve op uw plaats te blijven zitten.’) en de Pandadroom, waarvan we zeker waren dat hij was ingekort. De mensen die wél van suiker waren, hadden het park inmiddels al verlaten, net als de complete basisscholen, die om vier uur weer bij de schoolpoort verwacht werden. Zij misten echter het mooiste deel van de dag. Met de zon op ons gezicht verlieten we de Efteling, terwijl de muziek langzaam wegstierf. Maar wanneer je de Eftelingmuziekjes kent, weet je: in ons hoofd zou het nog wel even doorklinken.

#19 SCHOOL’S OVER

MilouPlaats een reactie

IMG_2888

 

Vandaag merkte ik behoorlijk dat ik in een klas vol meisjes zit (of zat, eigenlijk). Hoe harder het begon te onweren, hoe luider de gilletjes klonken. ‘Milou, wil je van plaats wisselen?’ Ik heb nog nooit gehoord van bliksem die door een open raam naar binnen komt, maar als ik er iemand mee kan helpen, waarom niet? Na het geschuif met zitplaatsen en de luidruchtigheid, heerste er na elven eindelijk rust in ons klaslokaal. Niet omdat er geconcentreerd aan de testen gewerkt werd. Nee, iedereen was vertrokken. Het jaar zit erop. Op de gang klonk nog een laatste uitroep: ‘Vakantie!’

#18 YOU NEVER KNOW

MilouPlaats een reactie

IMG_1936

 

Hierboven zie je al mijn geschiedenissamenvattingen van dit jaar. Het kost een hoop tijd om ze te maken, maar voor mij is het toch de beste manier van leren. Urenlang zwijgend boven de boeken hangen is niets voor mij. Laat mij maar schrijven. En dan bedoel ik écht schrijven. Geen samenvattingen typen op de computer, daar schiet ik niets mee op. Ik heb het idee dat wanneer ik iets opschrijf, het dan in mijn vingers zit. Een beetje het boek-onder-je-kussen-idee: de informatie gaat via het boek naar je hoofd. In mijn geval hoop ik erop dat mijn hand weet wat hij moet doen op de test, omdat hij het antwoord al eens eerder opgeschreven heeft. Daarnaast onthoud ik door zo’n samenvatting een hoop, door de gekste dingen. Dan lees ik zo’n testvraag, en denk: ‘Oh ja, dit heb ik nog onderstreept/dat heb ik er op het laatste moment bijgeschreven/dat was op die pagina met die scheur erin/dit stond in die alinea die je bijna niet meer kon lezen omdat ik mijn theeglas erop had gezet.’ Die samenvattingen maak ik al drie jaar lang. In de eerste klas bewaarde ik ze, in de derde klas dus ook nog. Maar de reden waarom ik ze bewaar, is wel behoorlijk anders. In mijn brugklasjaar borg ik al mijn (keurig geschreven) samenvattingen netjes op nadat de test geweest was. Op chronologische volgorde zaten ze netjes in een multomap. Voor je weet maar nooit, en daarnaast omdat ik het niet over mijn hart kon verkrijgen om al dat werk in de papierbak te gooien. Dit jaar daarentegen, kwam ik er op de één-na-laatste schooldag pas achter dat er zich zo’n 30 A4-tjes schuilhielden achterin mijn boek. Zonder moeite gooide ik ze weg. Aangezien ik geen geschiedenis heb gekozen voor volgend jaar, heb ik ze écht niet meer nodig. Behalve als foto van de dag, natuurlijk.