Tag: Miami

#50 RAINBOW WINDOW

Milou1 reactie

IMG_7142

De dag begon heel vroeg vandaag, zeker omdat ik inmiddels helemaal in het vakantieritme zit (waarbij dagen niet beginnen voor acht uur ’s ochtends. Nooit). Ik zou willen kunnen zeggen dat ik voor een leuk doel mijn bed uit kwam, maar helaas. Vandaag was de dag van reizen richting huis. Ik ademde nog een laatste keer de zeelucht in en verruilde die toen voor de geur van een nieuwe auto. (We hadden er een gehuurd met, zo bleek, pas 11 kilometers op de teller.) (Ben ik de enige die vindt dat nieuwe auto’s stinken?) Een kleine twee uur zou de rit duren. Gelukkig was er genoeg te zien onderweg. Eerst reden we via een brug over zee, zee en nog meer zee, met af en toe een eilandje voor de afwisseling. Vervolgens door een soort jungle, met palmbomen en grote struiken in het groenste groen. Daarna een soort savanne in Afrika (maar dan dus in Amerika): geel gras, sporadisch een boom. Langzaam maakte de natuur plaats voor steeds meer bebouwing: we waren aangekomen in Miami. Of eigenlijk, het vliegveld. Ik wierp nog één keer een blik op een regenboogkleurige stad en verdween toen in de wolken.

#43 BLURRED SKYLINE

MilouPlaats een reactie

IMG_6907

Vandaag begon onze dag wederom op het strand. Echter begon de lucht al snel te betrekken en besloten we ergens anders onze dag te besteden. We reden naar een mall, zo’n super Amerikaans winkelcentrum. En niet zomaar één: het was enorm. Eenmaal aangekomen op de (ook enorme) parkeerplaats, bleek dat de rest van Miami ook besloten had een dagje te gaan winkelen. Natuurlijk. Het was zaterdag. Ben ik de enige die tijdens vakanties nooit weet welke dag van de week het is? Ondanks de drukte waren we blij dat we niet op het strand gebleven waren. Net toen we een parkeerplekje gevonden hadden, begon het te gieten en de komende uren zou het dat blijven doen. Eenmaal binnen waren er een paar dingen die opvielen: rare Amerikaanse winkels (je eigen servies beschilderen terwijl je ervan aan het eten bent… Ja, origineel is het wel) en erg afwisselend winkelpubliek. Er werd veel Spaans gesproken, dat had ik niet verwacht. En: het rook overal naar popcorn. Misschien leek het alleen maar zo doordat ik nog niet geluncht had, dat zou ook kunnen. Het bracht me in ieder geval wel op een idee, namelijk om ’s avonds naar de film te gaan. Natuurlijk was er een bioscoop – een winkelcentrum zonder een theater met 24 IMAX zalen kan je niet écht een winkelcentrum noemen. Volgens de Amerikaanse maatstaven dan. Het werd The Grown Ups 2. In de categorie ‘films die eigenlijk nergens over gaan’ was het de beste die ik ooit gezien heb. Wanneer je me zou vragen om het verhaal uit te leggen, zou me dat niet lukken. Gelachen heb ik wel. Op de terugweg probeerde ik nog een Miami by night foto te maken, maar dat mislukte… een soort van. Want ik vind deze blurred skyline ook wel iets hebben.

#42 OCEAN DRIVE

Milou3 reacties

IMG_6881

‘Een bekende boulevard in South Beach, met veel cafés en restaurantjes. De mensen die hier flaneren, willen gezien worden!’ aldus de Capitoolgids over Ocean Drive, Miami. Soms heeft zo’n gidsje het bij het verkeerde eind (wanneer dat ene monument toch niet zó interessant blijkt te zijn), maar in dit geval waren we juist geïnformeerd. We namen plaats bij een restaurant met een terras dat grensde aan de stoep. Een stroom van mensen trok aan onze zitplaats voorbij – we keken onze ogen uit.

De gemiddelde leeftijd lag tussen de 18 en 28 jaar. De gemiddelde huidskleur was behoorlijk donker. Er waren jongens en meisjes, ze bewogen zich dansend en met een drankje in de hand over straat. Al snel werd duidelijk: dit is het Blanes, het Salou van de negroïde jeugd. Je kon zien dat er tijd besteed was aan het uiterlijk. Alleen over opvallende kapsels zou ik al een hele pagina vol kunnen schrijven: dreads, waves, rood, blond, in knotjes, naar achter geschoven door een studded haarband (en ik vermoed vaak verlengd met een hoop extensions).

Ook met kleding viel men op: alle felle kleuren, opvallende prints, en accessoires waren uit de kast gehaald. Aan de andere kant was er ook behoorlijk wat ín de kast gebleven – ik heb een hoop borst, been, bil en buik voorbij zien komen. Soms zelfs meerdere malen dezelfde: het flaneren leek de activiteit van de avond. Heen, en terug, heen… en weer terug.

Het was goed te zien dat de mensen op straat tevreden waren met hun uiterlijk: niet alleen met de kleding die ze hadden uitgekozen, maar ook met hun lichaam. Erg verfrissend ten opzichte van de gemiddelde vrouw in Nederland. Wanneer zij (vindt dat ze) stevige bovenbenen heeft, of een beetje een zwembandje, dan wordt dat meestal bedekt, verdoezeld of gladgestreken. Hoe anders was dat bij de vrouwen in deze parade. Niks geen schaamte, ze waren er trots op. En dat mocht iedereen zien.

#41LAZY DAY(S)

MilouPlaats een reactie

IMG_6869

Tijdens de eerste anderhalve week van de vakantie hebben we behoorlijk veel gedaan. Kilometers gelopen, veel dingen bezocht, bekeken en in ons opgenomen. Heel leuk allemaal, maar vakantie is er ook om soms even niets te hoeven. Daarom besloten we van de eerste dag in Miami maar meteen een hele luie te maken. Op een ligbedje op het strand, onder een parasolletje, een boek in één dag uitlezen, gewoon, omdat het kan. Helemaal rozig worden van de zon, de zee en de zoute wind. Op je rug in het water dobberen, je haar in in touw zien veranderen (maar dat maakt niets uit, dat is hip tegenwoordig. Beachy waves, noemen ze dat. Oké!) Ergens in de middag vertrok ik met een roze hoofd richting het hotel. (Ja, dat rozige kan je ook letterlijk nemen. Wanneer ik me niet insmeer wordt ik rood, wanneer ik dat wel doe wordt ik niet bruin. Ik blijf niet wit. Nee, ik wordt roze.) Lekker het zand uit mijn haren en tussen mijn tenen vandaan spoelen onder een koude douche. (Nee, dat is niet waar. Een frisse douche. Of lauw. Zo’n diehard ben ik nou ook weer niet.) ’s Avonds een beetje slenteren, beetje eten en dan lekker naar bed, heerlijk slapen. En dan waarschijnlijk morgen weer.

#40 NOT BAD EITHER

MilouPlaats een reactie

IMG_6848

Weer een reisdag, maar deze keer met het vliegtuig in plaats van met de auto. Ik heb al behoorlijk vaak gevlogen, maar in Amerika zijn er toch twee dingen anders. Namelijk dat 1. alle douanemensen hier heel chagrijnig zijn. Het lijkt wel alsof ze daarop uitgekozen worden. Ze praten bijna allemaal behoorlijk mompelig, waardoor ik niet versta wat ze zeggen. En dan moet ik dus kiezen: of vragen ‘I’m sorry, what did you say?’ en dan een chagrijnige blik krijgen. Of op de gok een handeling uitvoeren (een stap naar links, zakken leegmaken, handen omhoog, een pirouette draaien), wat altijd het verkeerde blijkt te zijn, natuurlijk. Wat resulteert in nog meer gemompel. Puntje 2 is dat je je schoenen uit moet doen bij de douane. Een erg lachwekkend gezicht, kan ik je vertellen. Iedereen op kousen en met z’n broek op zijn knieën – riemen moeten natuurlijk ook af. Na dit proces verliep de vlucht prima. Blijkbaar zijn we door onweer heen gevlogen, ‘met bliksemflitsen en alles erbij’, maar gelukkig werd mij dat pas verteld nadat we weer veilig geland waren op Miami Airport. Al had het misschien wel een mooie foto opgeleverd. Dan maar de view vanaf onze hotelkamer. Ook niet verkeerd.