Weer een reisdag, maar deze keer met het vliegtuig in plaats van met de auto. Ik heb al behoorlijk vaak gevlogen, maar in Amerika zijn er toch twee dingen anders. Namelijk dat 1. alle douanemensen hier heel chagrijnig zijn. Het lijkt wel alsof ze daarop uitgekozen worden. Ze praten bijna allemaal behoorlijk mompelig, waardoor ik niet versta wat ze zeggen. En dan moet ik dus kiezen: of vragen ‘I’m sorry, what did you say?’ en dan een chagrijnige blik krijgen. Of op de gok een handeling uitvoeren (een stap naar links, zakken leegmaken, handen omhoog, een pirouette draaien), wat altijd het verkeerde blijkt te zijn, natuurlijk. Wat resulteert in nog meer gemompel. Puntje 2 is dat je je schoenen uit moet doen bij de douane. Een erg lachwekkend gezicht, kan ik je vertellen. Iedereen op kousen en met z’n broek op zijn knieën – riemen moeten natuurlijk ook af. Na dit proces verliep de vlucht prima. Blijkbaar zijn we door onweer heen gevlogen, ‘met bliksemflitsen en alles erbij’, maar gelukkig werd mij dat pas verteld nadat we weer veilig geland waren op Miami Airport. Al had het misschien wel een mooie foto opgeleverd. Dan maar de view vanaf onze hotelkamer. Ook niet verkeerd.
De kunst van 