Tijdens de eerste anderhalve week van de vakantie hebben we behoorlijk veel gedaan. Kilometers gelopen, veel dingen bezocht, bekeken en in ons opgenomen. Heel leuk allemaal, maar vakantie is er ook om soms even niets te hoeven. Daarom besloten we van de eerste dag in Miami maar meteen een hele luie te maken. Op een ligbedje op het strand, onder een parasolletje, een boek in één dag uitlezen, gewoon, omdat het kan. Helemaal rozig worden van de zon, de zee en de zoute wind. Op je rug in het water dobberen, je haar in in touw zien veranderen (maar dat maakt niets uit, dat is hip tegenwoordig. Beachy waves, noemen ze dat. Oké!) Ergens in de middag vertrok ik met een roze hoofd richting het hotel. (Ja, dat rozige kan je ook letterlijk nemen. Wanneer ik me niet insmeer wordt ik rood, wanneer ik dat wel doe wordt ik niet bruin. Ik blijf niet wit. Nee, ik wordt roze.) Lekker het zand uit mijn haren en tussen mijn tenen vandaan spoelen onder een koude douche. (Nee, dat is niet waar. Een frisse douche. Of lauw. Zo’n diehard ben ik nou ook weer niet.) ’s Avonds een beetje slenteren, beetje eten en dan lekker naar bed, heerlijk slapen. En dan waarschijnlijk morgen weer.
De kunst van 