#292 DUTCH DESIGN WEEK

IMG_0458

 

Er rijden auto’s door de stad die men het hoofd doen keren. Stond er nou echt een tuinstoel op het dak? Waarschijnlijk wel.

Ik denk het te zien aan de mensen; het aantal knotjes, baarden, camera’s en quasi-racefietsen lijkt toegenomen.

Er is overal wel iets te doen, te kijken of te ervaren. Van prille ideeën tot perfect werkende producten. Van zelf nadenkende robots tot zelf gehaakte pannenlappen. Van eerstejaars tot afstudeerders tot mensen die er hun geld mee verdienen. En afgezien van die knotjes en baarden hebben zij nog iets gemeen: de liefde voor het maken van mooie dingen.

#280 PASS

IMG_3778

Een eindeloos voortdurende speech. Rozen. Trotse kandidaten, maar vooral trotse ouders. Die opspringen als de naam van hun kind word genoemd, al dan niet naar voren rennen en er hevig op los flitsen wanneer de handtekening op het diploma wordt gezet. Naast het watermerk, boven het hologram en onder de signatuur van de Duchess of Cambridge. Of wie het ook mocht zijn.

Het was een hoop officiëligheid, voor vier woorden. Vier woorden die ik eigenlijk al een paar maanden wist, toen ik te horen kreeg dat ik geslaagd was voor mijn First Certificate in English. Maar nu pas stonden ze zwart op wit, dik gedrukt en in hoofdletters: PASS AT GRADE A. Dus die is binnen.

#234 BACK TO NORMAL

IMG_3034

Achter me liggen talloze dagen vol leuke momenten. In mijn hoofd zijn ze samengevoegd tot een waas van fijne herinneringen, die ik zal onthouden als de zomer van 2014. Er leek geen einde aan te komen, maar vandaag gebeurde dat dan toch – De Laatste Vakantiedag was aangebroken.

Ik deed de dingen die je nou eenmaal doet op zo’n dag. Uitslapen, om mee te beginnen. Wel honderd keer denken dat het lijkt alsof ik een jaar niet meer op school ben geweest. Wel honderd keer denken dat het zo snel voorbij is gegaan. Mijn rooster bekijken en uitvogelen bij wie ik wanneer in de klas zou zitten.

Op tijd naar bed gaan en uren naar het plafond liggen staren. Al weer enigszins gewend aan het idee van het normale leven, maar nog niet aan het ritme ervan.

#69 BLOSSOM

IMG_9819

Mensen lullen vaak over het weer. Nederlanders in ieder geval, want het deugt hier nooit. Te koud, te warm, te nat, te droog. Altijd wind tegen, nog steeds (geen) sneeuw, weer die regen. Maar vandaag kon er écht niemand zijn die iets te mekkeren had. De lucht was blauw, de zon deed zijn uiterste best. Ik geniet daarvan, het maakt me oprecht heel erg blij. Hallo, ik kon gewoon mijn hele tussenuur buiten doorbrengen. Zonnebril op, muziekje in mijn oren. Het kon niet beter. (Alhoewel… Met het oog op mijn productiviteit wat betreft wiskunde had ik beter binnen kunnen gaan zitten. Maar ik besloot in het nu te leven. En nu was het lekker weer, dus nu ging ik buiten zitten. Dus sorry wiskunde: nu even niet.)

Het contrast was voor mij ook groot, natuurlijk. Een paar dagen geleden sleede ik nog door de sneeuw, nu fietste ik met mijn lentejasje over straat, terwijl de zon langzaam opkwam. Toen ik deze foto maakte ging ik zelfs helemaal zónder jas naar buiten. Al was dat nog een beetje te optimistisch. En dat wist ik eigenlijk ook wel. Maar toch was het fijn.

#6 DOZING DAISYS

IMG_1641

 

Mijn leven momenteel is best vergelijkbaar met dat van een margrietje. ”Milou, verklaar je nader,” ik hoor het je denken. Zal ik doen hoor, komt ‘ie. Er gebeurt niet heel veel, op dit moment. Net als in een margrietenleven, kan ik me zo voorstellen. Want wat doen die bloempjes nou eenmaal? Een beetje chillen met z’n allen. Tegen elkaar aan hangen in het zonnetje, sloompjes mee deinen op de wind. Af en toe een insect dat je komt vervelen. Het zoemt eens rond, maakt een zeurderig geluid in je oor… (Huiswerk, de laatste overhoringen en af te ronden projecten – wat een symboliek.) Maar wanneer het geluid wegsterft kan het genieten weer beginnen. Onderhand ben ik ook wel weer toe aan wat spannendere dagen, en die komen gelukkig. Daarin lijkt mijn leven gelukkig niet op dat van een madeliefje – ik denk niet dat zij feesten, concerten en filmavondjes kennen.