Vandaag was alweer de laatste échte dag in New York. Morgenochtend pakken we de spullen in (dit wordt nog een redelijke opgave, denk ik…) en rijden we met de auto naar Washington. Aan de ene kant heb ik het gevoel dat we hier al weken zijn en dat ik de stad door en door ken. Ik weet dat je hier niet hoeft te wachten tot het stoplicht aangeeft dat je mag oversteken – wanneer de weg vrij is, ga je gewoon. Ik kan inmiddels heel nonchalant een taxi aanhouden. Ik ben al op een paar hot & happening places geweest. Elke ochtend geeft de buurman zijn stoepje water voor wat verkoeling. De avenues zijn lang en de streets kort. En dit wist ik al, maar toch: je kan hier geweldig shoppen (de reden waarom het inpakken van mijn koffer lastig zal worden). Ik voel me hier al een beetje thuis dus, maar anderzijds is de tijd hier omgevlogen. Ik zou nog langer willen blijven, meer dingen zien. Na het avondeten vanavond wilden de heren terug naar het hotel. Mama en ik besloten door te gaan naar Times Square. We waren er al even doorheen gereden, maar ik vond dat ik het ’s avonds ook meegemaakt moest hebben. Het plein werd verlicht door de ondergaande zon en de vele knipperende reclameborden. De New Yorkse drukte is op deze plek denk ik op z’n hoogtepunt. Ik keek mijn ogen uit en knipte er op los met mijn camera. Na een tijdje begonnen we een beetje te smelten (het is hier warm!) en toch ook wel moe te worden. Op naar het hotel dus, voor de laatste nacht in the city that never sleeps.
De kunst van 
Geniet van je volgende trip! Washington is ook fantastisch!