Effenaar – De kunst van

PICTURE THIS: SCHOOL CONCERT

27 april 201426 april 2014 Milou1 reactie

Zoals je misschien wel, maar misschien ook niet weet, maakte ik woensdag- en donderdagavond in totaal 1152 foto’s tijdens het schoolconcert in de Effenaar. Zie hier een bescheiden selectie.

‘Dit jurkje? Of toch die andere?’

Deze stickers moeten wel een bepaalde aantrekkingskracht op mij hebben, want volgens mij heb ik vorig jaar precies zo’n zelfde foto gemaakt.

Wie erachter komt of dat waar is, krijgt een verassing.

Ja, deze foto heb je waarschijnlijk inderdaad al gezien. En de volgende ook. Maar ik vind ze mooi dus ik plaats ze lekker nog een keer. Hah.

Mooie Merel.

Ik baal baal baal dat deze foto niet helemaal scherp is, want ik vind het misschien wel de leukste van allemaal. Sowieso omdat dit een heel leuk meisje is, dat vlak voor het maken van deze foto een heel mooi lied gezongen had. Maar vooral vanwege de hoeveelheid plezier die ze hier uitstraalt.

Houdoe hè.

‘Beste artiest. Schrijf op deze kaart je naam bij de plaats waar je vandaan komt.’

En dat deden ze dus.

Tenslotte nog even dit. Op dag één was er iemand die vond dat ik op de foto moest, nog voordat ik zelf nog maar een foto had gemaakt. Het heeft diegene veel tijd en moeite gekost om mij ervan te overtuigen dat dit een goed idee was. Uiteindelijk is het haar gelukt, zoals je ziet. Dan kan ik die foto hier net zo goed plaatsen.

#113 2-20-2

26 april 2014 MilouPlaats een reactie

Ik wilde beginnen met ‘De tweede avond in de Effenaar’, gevolgd door de dingen die er die avond gebeurd zijn, en toen bedacht ik me: een dag bestaat uit meer dan een avond. Wat had ik ’s ochtends en ’s middag eigenlijk gedaan? Deze vraag hield me een tijdje bezig en ik kwam tot de volgende conclusie: ik wist het niet meer. Waarschijnlijk werd het overschaduwd door herinneringen aan de vorige avond en enthousiasme vanwege de avond die nog ging komen.

(En daarnaast was ik eigenlijk ook gewoon heel moe. Dus het kwam niet meer helemaal helder binnen.)

Dus. De tweede avond in de Effenaar. De avond waarop ik weer genoot van zo’n twintig optredens en er van evenveel foto’s maakte. Ook maakte ik een ladder in mijn panty (‘Ah joh, maakt niet uit. Het is toch donker.’) en kwam ik er twee minuten voor het begin van het concert achter dat ik mijn jurkje achterstevoren aan had. De hele dag al. (‘Ah joh, maakt niet uit. Dat heeft vast niemand gezien.’) Soms stopte ik met fotograferen omdat ik alleen maar even wilde luisteren naar al het talent dat voorbijkwam. (En soms kon ik het niet laten om mee te neuriën. Maar heel zachtjes, hoor. Echt.)

Tenslotte nog even de totale score: 1152 foto’s. Twee rozen, zo’n twintig complimenten. En de herinnering aan twee heerlijke dagen.

Een bedankje voor Cat, dat ik deze foto hier mocht plaatsen!

#112 CAPTURE THE MOMENT

25 april 201425 april 2014 MilouPlaats een reactie

Ik bracht mijn middag door in de Effenaar, het poppodium waar de voorbereidingen voor het jaarlijkse schoolconcert bezig waren. Technici waren druk bezig met opbouwen en alle artiesten oefenden hun nummer voor de laatste keer. Wat fotografie betreft viel er voor mij niet zoveel voor te bereiden. Maar op de avond zelf ben ik vooral bezig met kijken in plaats van luisteren, waardoor ik niet veel van de optredens meekrijg. Tijdens de repetities komen kijken is dan een goede oplossing. Daarnaast maakte ik nog wat behind the scenes-achtige foto’s en werd er geoefend met introvideo, in combinatie met live muziek. Om kwart over vier kwam ik weer buiten, met hetzelfde gevoel dat ik altijd heb als ik uit de bioscoop kom: ik was verbaasd dat alles er nog was en vooral dat de zon nog scheen.

Kwart voor acht, we stonden klaar in de coulissen. We wachtten. De spanning liep enigszins op en ik was stiekem blij dat ik niet op moest treden. Nee, ik mocht gewoon mijn eigen ding doen. Gehuld in het zwart verplaatste ik mezelf, zo zacht en zo snel mogelijk, om niemand te storen maar vooral ook niets te missen. Dan weer was ik in de zaal, dan weer backstage of zelfs op het podium. Ik klikte, zoomde en hield soms even mijn adem in om de camera zo stil mogelijk te houden. Soms moest ik spontaan glimlachen. Als een zangeres met grote ogen een uithaal zong, als een duo net even contact maakte. Als de drummer van de band een seconde in de lens keek, vlak voordat hij op moest. En dat ik dan wist dat ik precies op dat moment een foto had gemaakt.