Het is geen bladzijde uit een woordenboek, die op deze spiegel gedrukt staat. Geen Wikipediapagina, recept voor appeltaart of de uitgeschreven handleiding van een IKEA-kast. Had allemaal gekund, maar nee. Het is een egospiegel. Althans, zo noem ik het. Zeker honderd complimenten staan erop, in keurige kleine lettertjes. ‘Oh wat ben je mooi. Wat ben je charmant. Je ziet er oogverblindend uit. Fantastisch! Je bent zo aantrekkelijk. Ik vind je geweldig, gewoonweg geweldig!’ Zo’n tekst kan verschillende dingen met je doen. Het kan je hard aan het lachen maken, je de behoefte geven aan een teiltje, ervoor zorgen dat je daadwerkelijk een egoboost krijgt. Of misschien wordt er alleen maar bevestigd wat je zelf natuurlijk alláng wist. Aan de andere kant vinden dat soort mensen het denk ik juist irritant. Die letters, hoe complimenteus ook, blokkeren namelijk wél het zicht.
De kunst van 