Joe, daar ben ik weer mijn briefjes. Weinig inspirerend, ik weet het. De testweek is nou eenmaal een aanzienlijk deel van mijn dagelijks leven op dit moment. Maar geen zorgen, over een paar dagen is het voorbij.
Ditmaal geen ‘ik-moet-dit-niet-vergeten-briefje’, maar een ‘ik-leg-het-je-even-uit-briefje’. Wanneer iemand mij via Whatsapp vraagt of ik kan vertellen wat abstraheren is, wil ik dat met alle liefde doen. Maar sommige zaken laten zich in beelden nou eenmaal gemakkelijker uitdrukken. En zo tekende ik twee boompjes op een blaadje. Mijn concrete boom is nog steeds niet erg concreet, maar het idee was duidelijk.
En een beetje duidelijkheid konden wij filosofen in spé wel gebruiken, met een test kenleer in het vooruitzicht. Waar dat over gaat? De werkelijkheid, de waarheid en hoe elke filosoof een andere redenatie heeft voor het wel of niet bestaan hiervan. Hoe komen wij tot kennis? Is deze kennis per definitie waar? En komt deze overeen met de werkelijkheid? Bestaat er überhaupt wel een werkelijkheid? Zo niet, waarom wel?
Hartstikke interessant allemaal, maar op een bepaald punt wordt het toch ook irritant dat elke vraag tot een volgende lijkt te leiden. Gelukkig kon ik, als ik even het bos niet meer zag, terugvallen op mijn twee boompjes.
De kunst van 