00.47u ‘Fuuuut. Fuuuut.’ Wat een rare vogel. 00.49u ‘Fuuuut. Fuuuut.’ En muzikaal blijkbaar, hij fluit steeds met een pauze van 1, 2, 3, 4, ja 5 seconden. 00.53u ‘Fuuut. Fuuut.’ Zou hij daar de hele nacht blijven zitten? 00.58u ‘Fuuuut’ ‘!*%^$%±!!’
Dit waren ongeveer mijn gedachten de afgelopen nacht. Ik lag met Babs in de logeerkamer, een poging te doen tot slapen. Net toen ik besloten had die vogel eigenhandig weg te gaan jagen, hoorde ik mama iets roepen. ‘De pomp doet het niet!’ Wat was er aan de hand: een brok noodweer hing recht boven me, wat zich uitte in vele felle flitsen, donderslagen en 1/5e van de hoeveelheid regen die in een jaar valt. Maar nu binnen een uur. Het huis beschikt over een pomp die al dat water voor zijn rekening moet nemen, maar het werd hem eventjes te veel. Dat liet hij merken door een langgerekt piepgeluid te maken, met tussenpozen van, jawel, vijf seconden. Geen vogel dus. Ik besloot even te gaan kijken, verliet mijn warme bedje voor de koude tegels op de gang. Koud, en…. nat. Water was onder de garagedeuren door gestroomd, de achterdeur werd open gedaan en het gutste naar binnen. Vanuit het doucheputje verspreidde zich nog een natte plas over de gang. Een paar slippers dat buiten was blijven staan, dreef wat in het rond. Vanaf een bergje achter het huis was een zandstroom het zwembad in gelopen. Normaal stonden er struiken op dat bergje, maar die waren tot stompjes gevreten door konijnen. Dat krijg je als je in het bos woont… Toen het zwembad nog leeg was, zaten er kikkers in. Na de winter is het vaak een beetje groenig van kleur. Maar toen ik de volgende ochtend keek, was het bruin – een modderpoel.