Hoewel dit er misschien een beetje creepy uitziet, was het maar gewoon iets waar we mee bezig waren bij toneel. Onze regisseuse wilde iets doen met het thema ‘haar’, omdat bijna iedereen uit onze groep behoorlijk lang haar heeft. En dit ook graag weelderig over haar rug laat vallen. (Ja, we hebben er lang voor gespaard dus zijn we er nu trots op ook.) Nu viel het dus weelderig over ons voorhoofd, waarna een soort mini-scène deden met muziek. Klinkt vaag. En dat was het ook, vooral als je zelf op zo’n krukje zat. Je had namelijk geen flauw idee waar je mee bezig was, aangezien je eigen haar het zicht blokkeerde. Voor de toeschouwers was het ook erg vreemd. Alsof onze voorkant de achterkant was geworden. Maar toch ook weer niet… Een soort optische illusie. Maar dan in het echt.
De kunst van 