#81 NOTULARIS

Men zet vier behoorlijk drukke, enthousiaste meisjes in één auto. Geef ze een leuke bestemming in het vooruitzicht. Wat krijg je dan? Juist: kippenhok. Lachstuipen. En een hele hoop bagage, natuurlijk. (Het grootste koffer contest heb ik niet gewonnen, trouwens. Die titel ging ditmaal toch echt naar Merel.) Een heel legertje brugklassers keek toe hoe wij de auto uitkwamen, dus probeerden we onze gezichten een béétje in de plooi te trekken. Hikkend van de lach leek ons geen al te beste eerste indruk. Eenmaal in onze kamer vielen we meteen weer uit onze rol en wel door de verplaatsing van een bed. We wilden graag met z’n vieren op één kamer slapen –  zo vaak krijgen we die kans niet, namelijk. Klein probleempje: er waren twee drie persoons kamers. Een kleine verhuizing was dus noodzakelijk. Zo gezegd, zo gedaan. Zou je denken. Plan één was om alleen een matras te verslepen. ‘Maar, we kunnen toch ook gewoon het hele bed verplaatsen?’ Waarom ook niet? Misschien omdat de draaicirkel op de gang niet heel ruim was. Echter kwamen we daar pas achter toen die draai al voor de helft gemaakt was. Vervolgens donderde de lattenbodem uit het bed en tenslotte stortte de hele handel in. Buikpijn van het lachen. En toen waren we pas een half uur aanwezig. Na het eten deden we Party & Co, maar dan in het groot. Ik zat bij het onderdeel Logisch Nadenken. (‘Is dat aan jou besteed dan?’ ‘Nee, dat moeten die kinderen toch doen?’) Er kwam steeds een nieuw groepje langs en iedereen was zó geconcentreerd bezig. Erg leuk om te zien: de spelletjes werden gespeeld alsof er levens vanaf hingen. Na heel wat ‘weltrustens’, verhaaltjes voor het slapengaan en ten slotte ‘wees eens stils’ ploften docenten en mini’s op de bank. Steekwoorden van de avond: Jungle Speed, Limburg, notularis (al is dat geen bestaand woord), geslachtsdelen van drop… Probeer hier alsjeblieft geen verbanden tussen te ontdekken, want die zijn er niet. En ook niet nodig om een gezellige avond te hebben.