Het begint misschien te vervelen, mijn verhalen over mijn tijd hier op Islamorada. De dagen zien er namelijk allemaal redelijk vergelijkbaar uit. Zwemmen, zonnen, boekje lezen… Oké, dat riedeltje heb ik echt al wel tien keer herhaald, denk ik. Wat deze dag anders maakte dan de anderen was de verjaardag van papa. En wat voor een verjaardag: hij werd vijftig. (Mannen vinden het niet erg als je hun leeftijd vertelt, toch? Pap?) We gingen nog een keer op kanotocht, daarna ging de relax-modus weer aan. Mart en ik gaven aan het eind van de middag (ondanks het lekkere weer) toe aan onze nieuwe verslaving: de serie New Girl. Het is behoorlijk vreemd, de helft van de dingen die gebeuren slaan helemaal nergens op, maar het is zo grappig. Daarnaast was het sowieso wel fijn om even niet buiten te zijn, aangezien ik dan snel in een roze garnaaltje zou veranderen. De dag eindigde weer op het strand, met lekker eten en live muziek op de achtergrond. Hier kan ik wel aan wennen. In theorie dan. In de praktijk gaan we morgen weer naar huis.
De kunst van 