Wanneer de voorstellingsweek van het schooltoneel nadert, wordt er een aantal keren op zondag geoefend. Je hebt dan de hele dag, waardoor er flink wat meters gemaakt kunnen worden. En dat deden we dan ook. We speelden, zongen, dansten, playbackten en zongen nog meer. We deden niets met dit masker, maar het lag er, dus maakte ik een foto. Er stond een experiment met waterijsjes op de planning, maar de vriezer waar ze in hadden gelegen bleek achteraf niet te werken. (‘Was het niet gewoon een koelkast?’) Na een paar uur in die ‘vriezer’ waren de raketjes veranderd in plastic zakjes met limonade erin. ’s Middag hielden we een soort binnenpicknick met nog een andere groep. Altijd een beetje improviseren, met zes borden en ruim twee keer zo veel mensen. Maar wel erg gezellig. Het is niet erg als je door deze beschrijving een hoop vraagtekens zet bij onze voorstelling. Er zijn momenteel nog een boel losse eindjes. Dat doen wij zelf stiekem ook nog een beetje. Maar de komende weken gaan we hard knopen, om straks iets moois neer te kunnen zetten.
De kunst van 