Wanneer ze er altijd al waren en er altijd zullen zijn, blijft de schoonheid van kleine dingen vaak onopgemerkt. Voor de mensen op Bali behoren de offers die ze maken tot de orde van de dag. Bananenbladeren worden tot een mandje gevouwen, waar vervolgens bloemen ingelegd worden. Dan een stokje wierook, en tenslotte extra’s naar keuze – van een zakje sojasaus tot mentos. (Waar deze keuze van afhankelijk is, heb ik nog niet ontdekt. Geld? Generatie? Of neemt men gewoon wat er voorhanden is?) Dit alles resulteert in een kleurig offer op handpalmformaat, waar duidelijk veel tijd aan besteed is. Maar vervolgens wordt het ergens neergelegd, en niet meer naar omgekeken. Niet zelden liggen de offertjes gewoon op straat, waar ze achteloos worden vertrapt of overreden.
Vandaag kwam ik het schattigste offer ooit tegen. Het zag er een beetje geïmproviseerd uit, maar juist dat maakte het zo lief. En hoewel de offers voor de goden zijn, wilde ik het toch graag vastleggen. Om even de aandacht te vestigen op de schoonheid van kleine dingen.
De kunst van 