Pas geleden had ik het nog over wie mijn bezoekers nou eigenlijk zijn. (Dank voor de lieve reacties!) Vandaag houd ik me bezig met de vraag: hoe zijn jullie hier terecht gekomen? Sommige mensen kennen mij persoonlijk, anderen komen hier terecht via een andere blog. En dan is er nog een deel dat via Google op mijn blogje belandt. En laat het nou zo zijn dat de woorden waarop gezocht wordt, netjes op een rijtje staan in het behind the scenes gedeelte van mijn site. Helemaal bovenaan die lijst staat ‘picture this by milou’. Logisch dat je dan hier uitkomt. Maar sommige zoektermen verbazen me behoorlijk. Ik er hier al eerder een aantal met jullie gedeeld, maar er zitten nu weer nieuwe bij waar ik hard om heb moeten lachen.
Iemand die alvast even in de vakantiestemming wilde komen, denk ik. Binnenkort zou hij naar een Caribische strand gaan. (Of misschien toch een Caribisch strand?) Ik kan je een hoop vertellen over de bountystranden van Curaçao. Maar die geuren ga je vanachter je schermpje toch echt niet ervaren, lijkt me.
Het is een ding nu, een legging als broek dragen, maar ik weet niet zo goed wat ik er van moet vinden. Ik zou er nog een rokje bij aantrekken.
Bij het zien van sommige zoektermen, twijfel ik een beetje aan de Google-skills van de zoeker. ‘Eieren schilderen’, op zich niets raars. (Ook al is het nog lang geen Pasen. Maar hé, de eitjes liggen al wel in de winkel, dus moet kunnen.) En ik hoor diegene denken: ‘Ja, wat voor eitjes eigenlijk? En in welke kleur? En met welke patroontjes? Nou ja, van alles.’ Door die toevoeging ga je alles behalve je zoekresultaten verbeteren.
Met…? Had deze persoon geen tijd om zijn term af te typen? Achterop de fiets met…? Met wie? Ik denk dat we het nooit zullen weten.
Ja, die kreeg ik eens bijna op mijn hoofd, tijdens mijn allereerste zeilweek.
Deze persoon was al een tijd aan het zoeken. Naar foto’s, horend bij een project. Hij kwam een hoop tegen: projecten over heftige, zware onderwerpen. Hij was er klaar mee. Nog een laatste zoekpoging. Foto’s project – en nu iets positief. Ik voel me bijna vereerd dat hij bij mij terecht kwam.
Ja.
Anders dan de naam doet vermoeden, is het een suspensie.
Lekker zappen op de bank. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen hoe dit gelinkt is aan mijn blog. Flutweer, daar houd ik niet van. Dat klopt. De bank: prima plek om te vertoeven. Maar ‘lekker zappen’. Niet mijn ding. Er zijn maar weinig tv-programma’s die ik nog echt leuk vind, dus ik ga niet de hele avond heen en weer schakelen tussen zo veel pulp. Doe mij dan maar een film of serie.
Misschien een circusartiest die Google raadpleegde voor ideeën voor een volgende act? Ikzelf ben nou niet echt lenig, en ook niet zo’n held als het om hoogtes gaat. Dus helaas kan ik hier niet bij helpen.
Leer eerst mijn naam maar eens spellen.
En dan klopt die naam, maar de rest van de zin niet.
Dacht deze persoon dat Google zou weten wie de bezitter van dat adres dan is? ‘Mijn’ is natuurlijk een nogal subjectief begrip.
Heb(ben) voetjegevrijd.
Hier zet ik een groot vraagteken bij. Bedbaddoor, anyone?
Is Milou een plaats? Nu wordt het voor mij zelf tijd om te gaan Googlen. … Ja hoor, het ligt in Congo. Dus dan lijkt het me wel sterk dat daar sneeuw is gevallen. Momenteel is het er namelijk zo’n dertig graden.
Dat waren de opvallendste van de laatste tijd. Ik zou zeggen, wees creatief, misschien staat je zoekterm er de volgende keer bij!
De kunst van 