De marathon bepaalt het tempo vandaag, met haar hekken langs de weg, het spoor van vertrapte bekertjes dat ze achterlaat. Restjes energiedrank en water voor in je nek, zeker nodig tijdens deze herleving van de zomer. Het is tweeëntwintig graden. De herfst werpt lange schaduwen op de bebladerde straten. Wie erin of eruit wil heeft pech – voor even krijgen de renners ruim baan. Een omweg dus, zo maak ook ik extra meters.
De marathon bepaalt de stemming vandaag – zij die blijven rennen, de één achtervolgd door tijd, de ander zo hard als het gaat. Duizend energie straalt uit die presterende lijven, even geleidelijk als explosief, gaat over op degenen die langs de kant staan. Wij hoeven alleen maar te kijken.
Ik was bij de marathon in Amsterdam, en daar hing zo’n positiviteit in de lucht – daar moest ik wel over schrijven.
De kunst van 