Gisteravond vond op mijn school het jaarlijkse Minikerstgala plaats, een feestje voor alle eersteklassers. Nu zit ik natuurlijk niet meer in de brugklas. Maar één van de privileges die je hebt als minimentor, is dat je bij het kerstgala mag zijn. Je bent op zo’n avond druk bezig met helpen, maar tegelijkertijd is het altijd heel leuk met alle bruggers en natuurlijk de andere mini’s.
Het feest is echt een gala, met bijbehorende kleding. Alle meisjes in mooie jurkjes, de jongens vaak in een overhemd, een jasje of zelfs een echt pak. (En er was één jongen in een rendieren onesie. Wat een held.) Ook wij mini’s hadden ons best gedaan. Alsof we het hadden afgesproken kwamen we allemaal in een zwart jurkje. Afgezien van de twee mannelijke minimentoren, natuurlijk, en behalve… Ik. Een felrood jurkje had ik aan. Alsof zwart was afgesproken – en ik het niet had meegekregen. Ach, maakt ook allemaal niet uit. Ik kon er wel om lachen.
Zo’n avond vraagt natuurlijk om de nodige foto’s. Naast een heleboel feestende kinders legde ik ook wat andere dingen vast, voor en na het feestje. Ik vond het wel een mooi serietje zo bij elkaar!
Terugkerend thema binnen deze serie: mensen op pantykousjes, sokken en blote voeten. De hoge hakken gingen uit op elk moment dat het maar even kon. Tijdens het helpen achter de bar, bij de garderobe en gelijk na het feest – alle schoenen op een grote hoop. Of je was zo iemand die überhaupt geen zin had om de hele avond op hoge palen te lopen, en had gewoon ballerina’s aangetrokken. Ikke dus! Comfort gaat voor. En bovendien was het die avond toch al niet zo moeilijk om groter te zijn dan het merendeel van de aanwezigen. Zelfs zonder hakken.
De kunst van 
like voor mijn geconcentreerde blik
en voor het feit dat ik niet door had dat deze foto gemaakt werd, terwijl je waarschijnlijk recht voor me stond
Ja dat is dan een like voor mij toch?