Een week geleden ging ik nog met blote benen naar school, maar toch heb ik het idee dat de zomer ten einde loopt. En niet alleen omdat ik met mijn project bij dag honderd aanbeland ben. Nee, je kan het merken, aan een heleboel dingen. Gesprekken gaan niet meer over de zomervakantie, behalve wanneer iemand zegt ‘Ik wil weer vakantie.’ Verder is het ‘Ik ben moe.’ ‘Ik heb het zo druk.’ wat de klok slaat. ’s Ochtends word ik niet meer gewekt door de vogeltjes, maar is het nog donker als ik op moet staan. De blaadjes beginnen te vallen en verkleuren, er liggen weer pepernoten in de winkel en de eerste verkoudheid heeft zich alweer aangemeld bij mij. Wanneer ik terugkijk naar mijn vakantiefoto’s lijkt dat wel een jaar geleden. Kledingwise verandert er ook een hoop: panty’s komen weer uit de kast en ik heb mijn nieuwe winterlaarzen al een paar keer aangehad. (Al ligt dat meer aan mij – ik wil nieuwe schoenen en kleren altijd meteen dragen.) Daarnaast kan ik weer zwart aan zonder dat ik overkom als een depressief persoon en op de foto met mijn geliefde beanie als ik dat wil. Ja, de laatste foto van deze zomer is er een van mezelf – de leuke dingen om vast te leggen zijn even op.
Ik heb er een hoop meegemaakt deze zomer: leuke dingen. Een hoop uitstapjes, afgesproken met vrienden en nieuwe mensen ontmoet van wie ik hoop ze nog vaak te gaan zien. Een week zeilen, een week op brugklaskamp en natuurlijk de reis naar Amerika. Het was een zomer om niet te vergeten. En mocht ik dat wel doen… Dan heb ik de foto’s nog.
De kunst van 
Je hebt inderdaad leuke dingen vast gelegd :) En ik merk ook dat de zomer voorbij is, jammer als je het mij vraagt want ik hou wel van zomer!
Well done Milou! Het was weer leuk om je verhalen te lezen en de foto’s te bekijken. Terah